در این بخش سؤالهای حاضران در جلسه حتی الامکان به همان شکل که پرسیده شده اند با کمترین
ویرایش آورده شده است.
به مرور زمان سؤالهای دیگری به این مجموعه افزوده خواهد شد.
با توجه به اینکه فرمودید بهشت و جهنم ادراکی است، معاد جسمانی را توضیح دهید؟ آیات فراوانی در قرآن هست که عذاب جهنم و لذات بهشت را بصورت مادی توصیف می کند، آیا در جهنم و بهشت عذاب و لذت جسمانی هم وجود دارد؟
محصول تفکردراینکه انسان "فقر مطلق" است چیست، و انسان چگونه می فهمد که به این ادراک رسیده است؟ بهشت برای کسی که به مقام درک فقر مطلق خود رسیده کجاست، و اگر بهشت در خود اوست پس بهشت و جهنمی که توصیف شده کجاست؟
علامه می فرمایند توحید فطری است، چون ما هستی خودمان را درک می کنیم در حقیقت داریم خدا را احساس و درک می کنیم در نتیجه توحید فطریست. آیا می توان به این نتیجه رسید که درک ولایت مطلقه و نبوت عامه هم فطری هستند؟ آیا ما برای ولایت مطلقه و نبوت عامه برهان داریم؟
آیا بین روح و ذهن تفاوتی وجود دارد؟ اگر بله، بین افکار، احساسات، عکس العمل ها و ... ی ما، کدام یک از روح ما نشات میگیرد (مربوط به روح ما میشود) و کدام یک از ذهن ما برمیخزد؟
وقتی خدا در هنگام آفرینش انسانها، اول و آخر هر کس را می داند و میداند که کسی در این سیر معنوی به سعادت میرسد و دیگری شقی میشود، پس چرا فرد شقی را آفریده؟ چرا او را در این مسیر آزمایش میکند؟
درموضوع سعادت و شقاوت، خداوند میداند چه کسی شقی و چه کسی سعید است، یعنی از طرف خداوند این ثابت و غیر قابل تغییر است. از طرف دیگر, انسانی که به دنیا میاید معلوم نیست که سعید یا شقی میشود، این دو چطور با هم جمع میشوند؟
چگونه میتوان موقعیت خود را در مسیر سیر باطنی به سوی خداوند تشخیص داد؟ و آیا شرایط زندگی اشخاص (در سختی یا آسایش بودنشان) نشانه جایگاه سیر باطنی یا معنوی ایشان است؟
انسان اعمالی مانند خواندن قرآن و دعا را انجام میدهد بدون آنکه معنویتی از آن اعمال حاصل شود. کدام عمل کلیدی است که موجب اثرگزاری این اعمال در انسان میشود؟
محصول تفکردراینکه انسان فقر مطلق میباشد چیست و انسان چگونه می فهمد که به این ادراک رسیده است؟ بهشت برای کسی که به فقر رسیده کجاست، و اگر بهشت در خود اوست پس بهشت و جهنمی که توصیف شده کجاست؟
اگر طبق آیه شریفه "یضل من یشاء و یهدی من یشاء"، ضلالت و هدایت بندگان در دست خداوند است، و آن هم در محدوده قضا و قدر میباشد. نقش انسان در این میان چیست؟
آیا درست است که شب ۱۹ شب مقدرات است که در شب ۲۱ تعیین، و شب ۲۳ امضاء میشود، و وقتی که امضاء شد دیگر تغییری در آن ایجاد نخواهد شد. از قدر خارج شده و به قضا تبدیل میشود و در لوح محفوظ است و دیگر تغییرنمیکند ؟
اگر در شب قدر مقدرات ما بر اساس آنچه که ما هستیم مقدر شده و امضا خواهد شد، پس چه فرقی است بین آن کسی که شب زنده داری کرده با کسی که در خواب ناز بوده است؟
با توجه به اینکه فرمودید بهشت و جهنم ادراکی است، معاد جسمانی را توضیح دهید؟ آیات فراوانی در قرآن هست که عذاب جهنم و لذات بهشت را بصورت مادی توصیف می کند، آیا در جهنم و بهشت عذاب و لذت جسمانی هم وجود دارد؟
در یکی از سخنرانیهایتان فرمودید که وقتی انسان بدی می کند، این بدی به خود او و به عزیزانش برمیگردد و دامن آنها را هم میگیرد. سوال من این است که عزیزان انسانی که بدی کرده است که گناهی نداشته اند، چرا باید در مکافات عمل او شریک باشند؟
آیا شدت گناهانی که در ذهن انجام میشود کمتر است تا زمانیکه در عمل ظهور پیدا کنند؟ مثلا اگر در فکر به کسی تهمتی بزنم آیا گناه کمتری مرتکب شده ام تا زمانیکه آن را به زبان آورم؟ راه حل چیست؟